مکث های گفتار بر دو نوع اند:1- مکث های تنفسی و 2_مکث های تاملی. مانند را.....هوم .....و غیره.مکث های نوع اول نسبتا روشن هستند. تعداد آنها نسبتا کم است(چون هنگام حرف زدن میزان تنفس کاهش می یابد.)و فقط 5%از خلا های بین گفتار را شامل می شوند.
مکث های تنفسی معمولا در مرزها یا مقاطع دستوری بین جمله ها پیش می آیند. هر چند این امر هم الزامی نیست.
از مکث های تاملی چیز های بیشتری می توان دریافت .تعداد این نوع مکث ها در گفتار بیشتر است و بر خلاف مکث های تنفسی که برای رساندن هوا به شش ها انجام میشوند. این مکث ها هیچ گونه هدف معین جسمی ندارند.
مکث های تاملی معمولا بین یک سوم تا نصف زمان گفتار انسان را شامل میشوند. گفتاری که فاقد این گونه مکث ها است یا قبلا تمرین شده است یا گوینده یک مشت عبارات مشخص را از روی عادت تکرار می کند.
